Mar mhic léinn in UAB, tacaímid le tograí le haghaidh ghníomhaíochtaí cumarsáide an Aontais, ós rud é go bhfuil sé ríthábhachtach go mbeadh saoránaigh ar an eolas faoi raon feidhme a dtionscnamh. Ceann de na príomhdheacrachtaí a luaitear arís agus arís eile ná gur ar éigean a thagann an fhaisnéis. Díríonn ár gcáineadh ar an bhfíric nach reáchtáiltear comhdhálacha agus comhráite ach i dteangacha oifigiúla, inár gcás sa Spáinnis, fiú amháin in ionaid ina bhfuil an teanga feithicle agus máthar eile, mar shampla Catalóinis, Bascais nó Gailísis. Molaimid ceannteideal sa chéad bhuiséad eile de chuid an Aontais (2028-2034) chun caighdeánú a dhéanamh ar na teangacha sin, ar teangacha iad nach bhfuil oifigiúil san Aontas, cé go bhfuil siad oifigiúil ina stáit féin, agus a d’fhéadfadh a bheith faoi mhíbhuntáiste. Trí infheistíocht a dhéanamh ina úsáid sa chumarsáid, thabharfaí faisnéis níos gaire do na saoránaigh agus neartófaí an bhraistint chomhuintearais leis an Aontas. Ina theannta sin, measaimid go bhfuil sé ríthábhachtach cistí a chur ar leataobh chun teangacha mionlaigh atá i mbaol a chaomhnú, ar cistí iad atá bunriachtanach do chultúr na hEorpa. Ba cheart don Aontas, in éineacht leis na Ballstáit, a gcosaint a áirithiú agus iolrachas teanga a chur chun cinn, i gcomhréir le CAE agus leis an gCairt um Chearta Bunúsacha.