Ar an gcéad dul síos, ní mór don Eoraip a cultúr, a traidisiúin, a stair agus a fréamhacha Críostaí agus, ar ndóigh, a saol agus a teaghlach a chosaint. Chuige sin, is gá ráta breithe shaoránaigh na hEorpa a chur i lár an aonaigh; tá sé práinneach agus riachtanach infheistíocht a dhéanamh chun an ráta breithe a mhéadú. Tá sé ríthábhachtach tallann na ndaoine óga a choinneáil don chéad ghlúin eile agus, ar ndóigh, chun iomaíochas an Aontais a fheabhsú; chun é sin a dhéanamh, beidh sé riachtanach go bhfeicfidh siad luachanna an Aontais agus go gcreidfidh siad iontu, agus iad ag comhrac i gcoinne an fhrith-Eorpachais atá ag dul i méid i measc dhaonra an Aontais, lena n-áirítear i measc daoine óga. Ní mór tús áite a thabhairt do thalmhaíocht, d’iascach agus do bheostoc na hEorpa, a chuir bia ar ardchaighdeán ar fáil do na glúnta d’Eorpaigh leis na deicheanna de bhlianta, rud a chuireann le sláinte agus le folláine an Aontais, agus ní mór cosaint láidir a thabhairt dóibh ar allmhairí ó thríú tíortha. Ní mór bainistíocht chliste a dhéanamh ar an inimirce. Tá easpa oibrithe in go leor earnálacha, iompar lasta, cúram do dhaoine scothaosta, tógáil; ní mór duit dul chuig na tíortha tionscnaimh a bhfuil conarthaí áirithe acu, daoine a thabhairt chun na hoibre ar bhealach ordúil pleanáilte. Cuirfidh sé seo cosc ar thonnta neamhrialaithe imirceach a thógann an iomarca beatha ar an drochuair. Maidir leis seo, infheistíocht a dhéanamh chun deireadh a chur leis na mafias go gcaithfidh trácht ar dhaoine a bheith mar phríomhthosaíocht. Chun CAI a dhíriú air seo go léir, tá sé riachtanach buiséad nialasach a dhéanamh, chomh maith le caiteachas a íoslaghdú.