Go minic, agus iad in Erasmus, bíonn claonadh ag mic léinn ó thíortha éagsúla fanacht ina gcairde laistigh dá náisiúntacht féin, nó grúpa láidir cairde a dhéanamh ach gan ach Béarla a labhairt. Cé go bhfuil sé sin go breá má tá tú ag taisteal thar lear chuig tír ina labhraítear Béarla, ní minic a bhíonn sé amhlaidh san Eoraip. Chun an caidreamh idir na mic léinn áitiúla a neartú agus chun lánpháirtiú agus malartú cultúrtha a chur chun cinn a thuilleadh, ba cheart don chéad bhuiséad eile de chuid an Aontais tionscnaimh a mhaoiniú lena dtugtar mic léinn áitiúla agus mic léinn Erasmus le chéile trí ghníomhaíochtaí struchtúrtha. D’fhéadfaí a áireamh orthu sin tandems teanga, cláir mheantóireachta, imeachtaí idirchultúrtha, agus tionscadail acadúla chomhoibríocha. Chuideodh tionscnaimh den sórt sin le bacainní sóisialta a bhriseadh, steiréitíopaí a chomhrac, agus comhthuiscint a spreagadh. Thabharfadh siad blaiseadh freisin do mhic léinn áitiúla ar eispéiris idirnáisiúnta gan a dtír a fhágáil, rud a spreagfadh iad chun páirt a ghlacadh in Erasmus amach anseo. D’fhéadfadh an tAontas tacú le hollscoileanna na creataí lánpháirtíochta sin a fhorbairt trí chistí tiomnaithe agus treoirlínte soiléire a chur ar fáil, agus comhlachais mac léinn a spreagadh chun na tionscadail a stiúradh. Dá ndéanfaí infheistíocht i naisc áitiúla–Erasmus, dhéanfaí an tionchar sóisialta agus oideachasúil a bhaineann le soghluaisteacht mac léinn a uasmhéadú, rud a thógfadh Eoraip níos láidre agus níos aontaithe.