Mar atá feicthe againn le blianta beaga anuas, tá an t-oideachas tar éis éirí níos bunúsaí i bhforbairt shaol an duine. An méid a fhoghlaimímid ós rud é go múnlaíonn an bhunscoil muid don chuid eile dár saol agus sna foirgnimh sin foghlaimímid conas smaoineamh go criticiúil agus athshondas a dhéanamh. Cén fáth nach múintear luachanna agus beartais na hEorpa i scoileanna? Laistigh de Bhuiséad nua an AE, ní mór dúinn céatadán a leithdháileadh, ón gCiste Oideachais, a chuirfidh ar chumas tíortha timthriallta oideachais a chur i bhfeidhm le saineolaithe a mhúineann feidhmeanna, beartais agus comhluachanna an Aontais do mhic léinn. Agus bheadh sé ar gach leibhéal: ón mbunscoil go dtí an bhliain dheireanach den ardscoil — go bunúsach an timthriall oideachais éigeantach go léir. Is léir go múinfí leibhéil éagsúla castachta agus topaicí éagsúla gach bliain, ach bheadh comhchuspóir acu: ligean do dhaltaí óga foghlaim, a bheith paiseanta agus tionchar criticiúil a imirt ar an Aontas Eorpach. Ba cheart na timthriallta sin a reáchtáil gach mí ar feadh dhá uair an chloig nó níos mó agus ba cheart do shaineolaithe ar obair indíreach leis na hinstitiúidí Eorpacha iad a reáchtáil freisin. Ní hamháin go ligfeadh sé sin do dhaoine a bheith rannpháirteach san Aontas ó aois óg, ach chabhródh sé go mór freisin le saincheist ollmhór an staontais a réiteach: ní ghlacann daoine páirt i dtoghcháin an Aontais toisc go mbraitheann siad go bhfuil an institiúid i bhfad uathu agus go bhfuil sí teibí. Gan aineolas, níl siad ar an eolas faoin tionchar mór atá aige ar a saol. Ní mór dúinn é a thaispeáint dóibh ó aois óg agus gheobhaidh muid céatadán suntasach de na vótálaithe ar ais.