Trí Aontas Eorpach a shamhlú ina dtagann na glúnta le chéile ar mhaithe le sochaí rathúil, ní mór a áirithiú go roinnfear deiseanna agus acmhainní ar fud aoisghrúpaí, agus córas a chothú ina rachaidh eolas, taithí agus soghluaisteacht shóisialta chun tairbhe do chách. Léiríonn torthaí taighde a rinne an tOllamh Fabrizio Bernardi agus a fhoireann ag Tionscadal Mapineq arna mhaoiniú ag an AE go bhfuil rochtain chothrom ar ardoideachas ríthábhachtach don fhís seo. Mar sin féin, tá sé fós ina phribhléid ag cuid acu, rud a chuireann teorainn leis an tsoghluaisteacht agus a dhoimhníonn neamhionannais idirghlúine. Chun an timthriall seo a bhriseadh, tá beartais de dhíth orainn a thacaíonn ní hamháin le daoine óga rochtain a fháil ar oideachas ach a thugann cumhacht do na glúnta níos sine meantóireacht a dhéanamh orthu agus iad a threorú, agus a bhfuil ról ríthábhachtach acu maidir le bearnaí deiseanna a dhúnadh agus dlúthpháirtíocht idirghlúine a neartú. Chun an fhís seo a fhíorú teastaíonn gníomhaíocht ar go leor aghaidheanna. Ní mór rochtain ar oideachas a leathnú a bheith fite fuaite le cláir mheantóireachta a nascann mic léinn le gairmithe a bhfuil taithí acu agus le deiseanna foghlama ar feadh an tsaoil do dhaoine fásta níos sine. Le hinfheistíochtaí, ba cheart tacaíocht luath leanúnach a áirithiú don aos óg faoi mhíbhuntáiste agus, ag an am céanna, luach a chur ar rannchuidiú daoine scothaosta maidir le sochaí níos cothroime agus níos cuimsithí a mhúnlú. Trí chomhar agus deiseanna comhroinnte a chothú, is féidir leis an Aontas fíor-shoghluaisteacht shóisialta a chur chun cinn agus a chinntiú go rachaidh an rathúnas chun tairbhe do gach glúin. Foinse: tinyurl.com/2rfv9jk9