Mar is eol dúinn cheana, tá an tsochaí san Eoraip ag dul in aois agus beidh uirthi dul in oiriúint di. Is é an fhadhb atá ann freisin nach iad daoine scothaosta a spreagann leanaí agus daoine óga a thuilleadh, ach a bpiaraí, trí líonraí sóisialta más féidir. Ar ndóigh, níl a fhios ag an gcuid is mó acu conas grán a scaradh ó fhiailí agus tá iarmhairtí diúltacha fadtéarmacha ann, nach ndéantar a leigheas ina saol i bhformhór na gcásanna. Ar an gcúis sin, molaim don Choimisiún Eorpach aird a thabhairt ina bheartais ar thógáil ionad idirghlúine i bpobail áitiúla a chumasú, athchóiriú foirgneamh atá ag lobhadh in úinéireacht stáit agus bhardasach ar riachtanais an tsaoil shóisialta idirghlúine, chomh maith leis an bhféidearthacht tithe príobháideacha a eagrú chun iad a chlaochlú ina bhfoirgnimh idirghlúine de réir mhianta daoine aonair. Thabharfadh pobail idirghlúine aghaidh freisin ar fhadhb an chúraim lae do dhaoine óga agus do dhaoine scothaosta nach bhfuil in acmhainn, ar chúiseanna éagsúla, cúram institiúideach a íoc. Ba cheart gach rud a shocrú sa chaoi is go ndéantar é faoi mhaoirseacht ghairmiúil na seirbhísí inniúla. Réiteoidh sé seo roinnt fadhbanna ag an am céanna. Tá bunús eolaíoch leis na buntáistí uile a luaigh mé freisin, ba cheart don Choimisiún Eorpach tacú leo agus, dá bhrí sin, iad a chur chun feidhme i bpobail áitiúla thíortha an Aontais.