Cé go gcreidim nach raibh maoiniú Eorpach dírithe go mór ar fhorbairt go dtí sin, sílim go bhfuilimid fós “taobh thiar” de na cuspóirí atá leagtha síos le haghaidh borradh maith eacnamaíoch. Maidir le bonneagar, is é an fhís a bheadh agam gan níos mó infheistíochta a dhéanamh, ach infheistíocht níos fearr a dhéanamh, i réimse an iompair nasctha idir tíortha Eorpacha. Má dhéantar caiteachas a athdháileadh, d’fhéadfaí bóithre talún amhail bóithre idirnáisiúnta nó iarnróid a fheabhsú, agus inbhuanaitheacht chomhshaoil á cur san áireamh ar an gcaoi sin freisin. Ní hamháin go mbeadh leibhéal níos ísle truaillithe mar thoradh ar chruthú agus úsáid iompair idirstáit ísealtomhaltais a dhreasú, ach laghdódh sé caiteachas freisin, rud a d’fhéadfadh a bheith ina chúis leis an airgead a shábháiltear a infheistiú in ábhair riachtanacha eile. Le hinfheistíocht (smaointe airgeadaíochta agus thar aon ní eile) i réimse an iompair, amhail úsáid feithiclí atá tíosach ar fhuinneamh agus deisiú bonneagair, d’fhéadfaí feabhas a chur ar chruthú agus ar chothabháil gnólachtaí Eorpacha, rud a chuirfeadh leis an ngeilleagar.