Cruthaíonn athrú déimeagrafach, géarchéimeanna eacnamaíocha agus claochluithe sóisialta dúshláin shuntasacha don chothroime idirghlúine san Aontas, rud a éilíonn spásanna ina dtagann daoine de gach aois le chéile chun réitigh a chomhchruthú don todhchaí. Mar a léiríonn staidéar a rinne an tOllamh Claudia Neu le déanaí, cuireann tionscnaimh phobail, amhail ceardlanna rannpháirtíochta áitiúla, ionaid chultúrtha idirghlúine, agus pleanáil uirbeach chomhoibríoch, ardáin ar fáil le haghaidh malartú fiúntach. Cuireann na spásanna sin ar chumas na saoránach a dtaithí a roinnt, rud a mhúnlaíonn beartais a léiríonn riachtanais éagsúla ó ghlúin go glúin. Mar sin féin, ní trí na glúnta a thabhairt le chéile amháin a bhaintear cothroime amach — ní mór dó aghaidh a thabhairt freisin ar neamhionannais réigiúnacha agus ar éagothromaíochtaí struchtúracha. (https://tinyurl.com/52x9r3ds) Tá ról lárnach ag rannpháirtíocht shibhialta: Nuair a bhíonn daoine ó aoisghrúpaí éagsúla ag obair le chéile ar shaincheisteanna atá dírithe ar an todhchaí — oiriúnú don athrú aeráide, cuimsiú digiteach, nó comhtháthú sóisialta — cothaítear leo braistint na freagrachta comhroinnte. Mar sin féin, níor cheart go mbeadh sé sin teoranta do rannpháirtíocht dheonach; ní mór do lucht ceaptha beartas peirspictíochtaí idirghlúine a chomhtháthú i bpróisis chinnteoireachta ar gach leibhéal. Chun cothroime inbhuanaithe idirghlúine a bhaint amach, ní mór dúinn tosaíocht a thabhairt d’infheistíochtaí fadtéarmacha sa bhonneagar sóisialta, lena n-áiritheofar go bhfaighidh spásanna agus tionscnaimh chruinnithe chuimsitheacha tacaíocht leanúnach seachas cistiú tionscadail gearrthéarmach. Is féidir le rannpháirtíocht ó ghlúin go glúin, naisc áitiúla láidre, agus aghaidh a thabhairt ar éagothromaíochtaí réigiúnacha pobail athléimneacha chothroma a chruthú.