Wyobrażam sobie UE, w której pokolenia naprawdę ze sobą współpracują, łącząc mądrość starszych obywateli z innowacjami młodych. Rozkwit społeczeństwa to coś więcej niż wzrost gospodarczy – chodzi o wspieranie polityki sprzyjającej włączeniu społecznemu w zakresie działań w dziedzinie klimatu, edukacji, technologii i sprawiedliwości społecznej. Aby to jednak osiągnąć, musimy zlikwidować luki. Młodsze pokolenia często czują się niespotykane w podejmowaniu decyzji politycznych, podczas gdy starsze pokolenia mogą czuć się odsunięte na bok przez szybkie zmiany społeczne. To, co jest teraz potrzebne, wykracza poza symboliczny dialog międzypokoleniowy – musimy stworzyć konkretne platformy, które umożliwią obu grupom wiekowym wywieranie rzeczywistego wpływu. Obejmuje to rady młodzieżowe z władzą ustawodawczą i rady doradcze wyższego szczebla kształtujące politykę w kluczowych kwestiach, takich jak polityka, gospodarka, edukacja, technologia, rosnące koszty życia, mieszkalnictwo i zmiana klimatu – wszystko to będzie miało wpływ na nas przez kolejne pokolenia. Bez prawdziwej współpracy i wspólnego podejmowania decyzji sprawiedliwość pozostanie hasłem, a nie rzeczywistością.