Dążenie do sprawiedliwości międzypokoleniowej mogłoby potencjalnie przyczynić się do depolaryzacji obecnej napiętej sytuacji politycznej. Zachęcanie do tworzenia wspólnej i pozytywnej wizji przyszłości mogłoby zapobiec zamykaniu procesu kształtowania polityki na stanowiskach, które czasami mogą być reaktywne i w dużym stopniu skoncentrowane na perspektywie krótkoterminowej. Mogłoby to zapewnić zwrócenie należytej uwagi na spójność społeczną i rewitalizację środowiska. Aby to promować, Komisja mogłaby współorganizować szereg warsztatów i grup dyskusyjnych – być może w tym zgromadzenie obywatelskie – zarówno w UE, jak i na arenie międzynarodowej, z udziałem różnych uczestników. Zbiorowe badanie wielu różnych aspektów sprawiedliwości międzypokoleniowej i określenie wspólnych celów mogłoby pomóc w stworzeniu podstaw do konstruktywnych dyskusji politycznych w kwestiach takich jak przywrócenie równowagi w handlu międzynarodowym i światowej architekturze finansowej oraz przekierowanie celów gospodarczych z niekończącej się ekspansji PKB jako celu samego w sobie na wspólny dobrostan w dobrze prosperującym środowisku („gospodarka dobrobytu”). Aby odnieść sukces w tej dziedzinie, UE potrzebuje pomocy innych części świata, a także może zapewnić niezwykle użyteczną pomoc innym. Komisja skorzystałaby zatem na współpracy z ONZ i innymi blokami handlowymi lub państwami narodowymi, opierając się na podstawach poczynionych na Szczycie Przyszłości i przez jurysdykcje, które mają już komisje ds. przyszłych pokoleń.