Sektor mobilności jest obecnie jednym z sektorów, w których dekarbonizacja okazuje się najtrudniejsza: jest jednym z największych emitentów gazów cieplarnianych i osiągnął najmniejszą redukcję w ostatnich dziesięcioleciach. Oczekuje się również dalszego wzrostu emisji pochodzących z międzynarodowego lotnictwa i żeglugi. Jest to zatem sektor kluczowy dla osiągnięcia porozumienia paryskiego. Unijny komisarz ds. transportu i turystyki ma do odegrania istotną rolę w osiągnięciu tego celu, o czym świadczą powierzone mu obowiązki, a komisarz ds. sprawiedliwości międzypokoleniowej mógłby z nim współpracować, aby pomóc w ograniczeniu emisji w tym kluczowym sektorze w celu osiągnięcia połączonej i zdekarbonizowanej Europy. Poniżej kilka propozycji, które komisarz ds. sprawiedliwości międzypokoleniowej mógłby promować wraz z komisarzem ds. transportu i turystyki: Propozycja 1: Potrzebujemy prawdziwie europejskiego systemu kolejowego: Aby ją zbudować, UE musi przyjąć nową strategię: Określenie idealnej bezpośredniej i kabotażowej usługi kolejowej dzień/noc i zaproponowanie świadczenia tej usługi operatorom krajowym we współpracy ze sobą lub samodzielnie. Jeśli odmówią, UE powinna ogłosić międzynarodowe przetargi z zachętą ekonomiczną. Powinna również rozważyć posiadanie floty pociągów do wynajęcia operatorom. Po 30 latach nieudanej liberalizacji nadszedł czas, aby zmienić model, tak aby kolej mogła naprawdę należeć do całej Europy i odgrywać podstawową rolę w dekarbonizacji naszej gospodarki i polityce zerowej emisji gazów cieplarnianych. Następna.