Komisarz ds. sprawiedliwości międzypokoleniowej musi zapewnić przyszłym pokoleniom jak najmniej szkodliwy klimat i w tym celu konieczne jest zapewnienie, aby polityka komisarzy odpowiedzialnych za różne sektory, która może mieć wpływ na dekarbonizację poprzez działanie lub zaniechanie, nie utrudniała ani nie opóźniała ścieżki dekarbonizacji gospodarki UE. Komisarz ds. sprawiedliwości międzypokoleniowej będzie monitorował działania Komisji Europejskiej i będzie musiał przedstawić propozycje ulepszeń lub ostrzec, gdy działania te są sprzeczne z celami dekarbonizacji i zrównoważonego rozwoju w ogóle. Nie tylko nie możemy rezygnować z naszych zobowiązań, ale musimy nadal ulepszać i ułatwiać przejście na dekarbonizację i zrównoważony rozwój. Zdajemy sobie sprawę, że stanowisko komisarza ds. sprawiedliwości międzypokoleniowej ma ograniczone kompetencje. Aby przezwyciężyć ograniczenia kompetencji, komisarz ds. sprawiedliwości międzypokoleniowej będzie musiał wykorzystać wszystkie instytucje, którymi dysponuje UE, i polegać na nich, aby zapewnić naszym dzieciom i wnukom możliwość życia na „żywej” planecie. Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich, Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC) lub Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) są naszymi sojusznikami.