Italië staat voor grote uitdagingen bij het ondersteunen van ondernemerschap, met name voor mensen ouder dan 35 jaar. Veel subsidies en financieringsprogramma's sluiten ervaren personen uit die de vaardigheden hebben opgedaan die nodig zijn om succesvolle bedrijven op te bouwen. Bovendien vermindert de hoge belasting op EU-subsidies de reële impact ervan, aangezien bedrijven btw moeten betalen bij het ontvangen van fondsen, het kopen van materialen en het doen van verkopen. Bureaucratie is een andere grote barrière. Het proces van het starten van een bedrijf is kostbaar en tijdrovend, met hoge notariële kosten en langdurige goedkeuringen. Tegen de tijd dat de fondsen zijn ontvangen, zijn veel ondernemers al in de schulden. Flexibelere toegang tot leningen en vereenvoudigde subsidieaanvragen zouden innovatie helpen gedijen. In het zuiden van Italië blijven grote stukken land ongebruikt. Veel van deze landen vereisen een generatieverschuiving, maar jongere generaties vertrekken vaak naar het noorden op zoek naar beter betaalde banen. Het zuiden is het hart van de Italiaanse authenticiteit en hoogwaardige producten, maar als deze trend doorzet, komt het economische en culturele erfgoed in gevaar. De gevolgen van de pandemie hebben de bedrijfssluitingen verder versneld, terwijl gezinnen, die met financiële moeilijkheden worden geconfronteerd, minder geneigd zijn het hoger onderwijs voor hun kinderen te ondersteunen. Dit draagt bij aan een cyclus waarin slechts 10% van de kinderen van wie de ouders alleen een middelbare schooldiploma hebben, erin slaagt een universitair diploma te behalen, terwijl 37% de middelbare school niet eens voltooit. Het percentage NEET's blijft met 21% hoog in vergelijking met het OESO-gemiddelde.