Het grootste probleem van Europese programmering is dat de uitgaven vaak worden gedelegeerd aan lidstaten die niet over het personeel of de ervaring beschikken om de programma’s uit te voeren, oproepen te doen, belanghebbenden te betrekken (bv. NextGenEu). Persoonlijk heb ik mijn Italiaanse openbaar bestuur nog nooit als een interessante plek om te werken gezien. Ervaring opdoen in de instellingen als afgestudeerden met als doel achteraf in hun eigen land in de PA te worden aangeworven om deze programma’s (ad-hocopleiding) op massale wijze uit te voeren, niet alleen met de “nationale deskundigen”. Uitgaande van een ervaring in de instellingen en vervolgens naar de lidstaat worden gestuurd om uit te voeren in ministeries, kamers van koophandel ... Dan, met betrekking tot bedrijven, op dezelfde manier moeten we hen betrekken bij Europees beleid met specifieke stages / directe ervaringen (bijvoorbeeld trainingsprogramma om COSME aan te vragen, HORIZON ...) zodat ze van pure lobbyisten of ongeïnteresseerden echte ambassadeurs worden, te beginnen bij jongeren, die zullen proberen de mentaliteit van de beheerder van het kleine mkb te veranderen (De EU bestaat uit meer dan 90% van de kmo's). Met andere woorden, een efficiënte Europese begroting hangt af van de mensen die het uitvoeren in de staten, tot op heden wordt de EU gezien als ver weg, moeilijk te begrijpen, eigenzinnig en we moeten dit veranderen. Tot slot moet de Europese begroting gericht zijn op de persoonlijke ontwikkeling van mensen en ook rekening houden met geestelijke gezondheid met ondersteuningsprogramma's op alle niveaus.