Een gebied waarop intergenerationele rechtvaardigheid dringend moet worden aangepakt, is het klimaatbeleid. Klimaatverandering is het meest urgente voorbeeld van hoe kortetermijnbeslissingen verwoestende gevolgen op lange termijn kunnen hebben. Toch worden jongeren – degenen die het langst met deze gevolgen zullen leven – vaak uitgesloten van het vormgeven van het beleid dat erop gericht is ze op te lossen. We hebben een duidelijke verschuiving in de klimaatstrategie van de EU nodig: het effect op lange termijn moet voorrang krijgen boven onmiddellijk politiek of economisch gemak. Elke belangrijke milieubeslissing moet raadpleging van jongeren als standaardpraktijk omvatten, geen uitzondering. Jongerenklimaatraden op zowel nationaal als EU-niveau moeten echte invloed hebben, met stem- of adviesbevoegdheid in relevante commissies. Bovendien moet intergenerationele klimaatrechtvaardigheid op scholen worden onderwezen – niet alleen als een wetenschappelijke kwestie, maar ook als een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Oudere generaties moeten daarentegen worden betrokken door middel van bewustmakingscampagnes en intergenerationele projecten die jongeren en senioren samenbrengen om te werken aan duurzaamheidsinitiatieven in hun gemeenschappen. Als klimaatverandering een crisis is die generaties overspant, dan moet het antwoord intergenerationeel van opzet zijn. Europa kan het voortouw nemen door te laten zien dat milieuverantwoordelijkheid een gedeelde plicht is – en dat elke stem, ongeacht leeftijd, telt bij het opbouwen van een leefbare toekomst.