Ik stel me een EU voor waarin de stemmen van alle generaties – jong, oud en daartussenin – in gelijke mate worden gewaardeerd bij het vormgeven van onze gedeelde toekomst. Een echt bloeiende samenleving zou intergenerationeel van opzet zijn: waar jongeren innovatie en energie brengen, oudere generaties wijsheid en ervaring bieden, en middengeneraties helpen beide werelden te overbruggen door leiderschap en samenwerking. Wat moet er nu gebeuren om dit echt te maken? Elk belangrijk beleid – van klimaat tot huisvesting tot digitale transformatie – moet formeel overleg met jongerenraden, seniorennetwerken en intergenerationele fora omvatten om ervoor te zorgen dat beslissingen alle leeftijdsgroepen ten goede komen. Onderwijs mag niet stoppen op school. We hebben robuuste programma's nodig die oudere volwassenen helpen betrokken te blijven bij nieuwe technologieën en jongeren in staat stellen maatschappelijke en democratische geletterdheid te verwerven. Steden en gemeenten moeten gemeenschappelijke gemeenschapshubs bevorderen waar generaties elkaar kunnen ontmoeten, ideeën kunnen uitwisselen en relaties kunnen opbouwen – van co-housingprojecten tot culturele centra voor gemengde leeftijd. Klimaatrechtvaardigheid is inherent intergenerationeel. Beslissingen moeten rekening houden met de milieueffecten op lange termijn, waarbij jongeren actief betrokken zijn bij duurzaamheidsstrategieën. Een verenigd Europa begint met verenigde generaties. Laten we bruggen bouwen, geen muren, tussen leeftijdsgroepen, en beleid ontwerpen dat elke burger, ongeacht zijn leeftijd, helpt bij te dragen aan en te profiteren van een bloeiende samenleving.