Zoals we al weten, vergrijst de samenleving in Europa en zal deze zich moeten aanpassen. Het probleem is ook dat kinderen en jongeren zich niet langer laten inspireren door ouderen, maar door hun leeftijdsgenoten, bij voorkeur via sociale netwerken. Natuurlijk weten de meesten van hen niet hoe ze graan van onkruid moeten scheiden en zijn er negatieve gevolgen op lange termijn, die in de meeste gevallen nooit in hun leven worden verholpen. Daarom stel ik voor dat de Europese Commissie in haar beleid aandacht besteedt aan het mogelijk maken van de bouw van intergenerationele centra in lokale gemeenschappen, de renovatie van vervallen gebouwen in staats- en gemeentelijk eigendom voor de behoeften van het intergenerationele sociale leven, evenals de mogelijkheid om particuliere huizen te regelen om ze te transformeren tot intergenerationele gebouwen volgens de wensen van individuen. Intergenerationele gemeenschappen zouden ook het probleem aanpakken van dagopvang voor jongere en oudere mensen die zich om verschillende redenen geen institutionele zorg kunnen veroorloven. Alles moet zo worden geregeld dat het wordt uitgevoerd onder professioneel toezicht van de bevoegde diensten. Dit zou meerdere problemen tegelijk oplossen. Alle voordelen die ik heb genoemd, hebben ook een wetenschappelijke basis, ze moeten worden ondersteund door de Europese Commissie en vervolgens worden toegepast in de lokale gemeenschappen van de EU-landen.