Στη χώρα μου μετά την κρίση του Covid 19 και την ενεργειακή κρίση η ζωή έχει αλλάξει πολύ.

Καθημερινά βιώνουμε τη βία μεταξύ ανηλίκων , την ενδοοικογενειακή βία στην επαρχία και στις μεγάλες πόλεις.
Ρητορική μίσους σε δημόσιους χώρους ,ρατσιστική βία στα σύνορα,
και ενδοσχολική βία έχουν καταγραφεί από το δίκτυο καταγραφής εριστατικών βίας τα τελευταία χρόνια .Καθένας από μας είναι μελλοντικό θύμα μια και πολλά περιστατικά εντοπίζονται στην καθημερινότητά μας.

Η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τις αρχές από μεγάλη μερίδα πληθυσμού φέρνει τα θύματα σε σκέψη και αποφυγή επίσημων καταγγελιών.
Μια προσπάθεια από το Κράτος, Δήμους και σχολεία με ημερίδες που αφορούν τη ρητορική μίσους γίνεται αλλά δεν είναι αποτελεσματική μια και το φαινόμενο εξελίσσεται με ανοδική πορεία.

Είναι επιτακτική ανάγκη η συντονισμένη προσπάθεια και η δέσμευση της ΕΕ για την κοινωνία και την αποφυγή χειρότερων καταστάσεων στο άμεσο μέλλον.
Ονειρευόμαστε κοινωνία με ειρήνη και αλληλοκατανόηση όχι μίσος και πόλεμο.