De bevolking wordt steeds grijzer en we zijn er niet op voorbereid. Veroudering is een universele ervaring en het hoeft niet te rijmen met eenzaamheid, handicap en afhankelijkheid van anderen. Vandaag trekken de ouderen van wie de gezondheid afneemt zich terug uit het sociale leven en blijven thuis of, wanneer hun toestand nog meer is verslechterd, verhuizen ze naar een verpleeghuis. Een groot deel van de ouderen past niet bij een van deze opties, hoewel ze nog steeds een vorm van ondersteuning in het dagelijks leven nodig hebben - ze zijn actief en levendig, maar worstelen alleen met ouder worden. Om de context te schetsen: in 2018 woonden 4 op de 10 vrouwen in de EU van 65 jaar of ouder alleen en kreeg ongeveer een tiende van de ouderen te maken met huisvestingskosten. Tegenwoordig vinden waarschijnlijk nog meer ouderen het moeilijk om hun huisvesting te betalen. Ik ben ervan overtuigd dat co-housing een geweldige oplossing is voor deze uitdaging. Het is een vorm van collaboratieve huisvesting waar senioren samenwonen in een gemeenschapsomgeving. Voordelen? Betaalbare kosten (verdeeld door alle inwoners), toegankelijke ruimte ontworpen met de behoeften van ouderen in het achterhoofd, ondersteunende diensten bij de hand (gezondheidszorg, maaltijdbereiding, vervoer), onafhankelijkheid, het bestrijden van eenzaamheid en last but not least - wederzijdse ondersteuning en sociale interactie. Onderzoek toont aan dat sociale verbinding senioren helpt scherp en gelukkig te blijven, waardoor cognitieve flexibiliteit en geestelijke gezondheid worden verbeterd. Co-housing moet met spoed worden ontwikkeld, met financiële steun van de EU, de lidstaten of lokale overheden.