Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα (Επιτροπή, Κοινοβούλιο κ.λπ.) έχουν ασυνήθεις λειτουργικές δαπάνες σε σύγκριση με τις δραστηριότητες που ασκούν και καταβάλλουν μισθούς δυσανάλογους προς εκείνους των «κανονικών» ευρωπαίων πολιτών. Αυτό σημαίνει ότι όσοι εργάζονται στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα ζουν σε μια «φούσκα» και είναι εντελώς αποσυνδεδεμένοι από την πραγματική κατάσταση διαβίωσης του υπόλοιπου πληθυσμού. Ενώ όλες οι κυβερνήσεις «τραβούν τη ζώνη τους», τα θεσμικά όργανα της ΕΕ δεν δίνουν το καλό παράδειγμα. Ο νέος προϋπολογισμός θα πρέπει να τους υποχρεώνει σε αυστηρή επανεξέταση των δαπανών και τα προνόμια που απολαμβάνουν όλοι οι υπάλληλοι της ΕΕ θα πρέπει επίσης να μειωθούν σημαντικά. Ο μισθός του προσωπικού των θεσμικών οργάνων της ΕΕ δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τον μέσο μισθό των ευρωπαίων δημοσίων υπαλλήλων και θα πρέπει να φορολογείται με συντελεστή ίσο με τον μέσο όρο των συντελεστών που εφαρμόζουν τα ευρωπαϊκά κράτη. Με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε θεσμούς πιο κοντά στους πολίτες και πιο ευαίσθητους στα καθημερινά τους προβλήματα και θα απελευθερώσουμε πόρους για άλλες χρήσεις.