Ως άτομο που εργάζεται στον τομέα της φροντίδας ηλικιωμένων στο Friesland της Ολλανδίας, διαπιστώνω πόσο υποστελεχωμένος είναι ο τομέας. Οι εργαζόμενοι στον τομέα της φροντίδας καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, αλλά απλώς δεν έχουν αρκετό χρόνο για κάτι περισσότερο από τη βασική σωματική φροντίδα. Υπάρχουν λίγες ευκαιρίες για κάτι τόσο απλό αλλά ουσιαστικό όσο μια προσωπική συζήτηση με τους κατοίκους. Πιστεύω ότι η ΕΕ θα πρέπει να διαθέσει πρόσθετη χρηματοδότηση στον επόμενο προϋπολογισμό για τη στήριξη της φροντίδας των ηλικιωμένων. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη χρηματοδότηση για περισσότερο προσωπικό ή την ενθάρρυνση προγραμμάτων εθελοντισμού που προσφέρουν συντροφικότητα. Με την ταχεία γήρανση του πληθυσμού της Ευρώπης, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι ηλικιωμένοι πολίτες λαμβάνουν όχι μόνο ιατρική περίθαλψη αλλά και την ανθρώπινη σύνδεση που χρειάζονται για να αισθάνονται πολύτιμοι και λιγότερο μοναχικοί. Η επένδυση σε αυτό το είδος συμπονετικής φροντίδας δεν είναι πολυτέλεια, είναι αναγκαιότητα για μια ανθρώπινη και χωρίς αποκλεισμούς Ευρώπη.