Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να θέσει τη διαγενεακή δικαιοσύνη στο επίκεντρο της χάραξης πολιτικής της. Πολύ συχνά, οι πολιτικές αποφάσεις εξυπηρετούν βραχυπρόθεσμα συμφέροντα, παραμελώντας τις μακροπρόθεσμες συνέπειες που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν οι σημερινοί νέοι και οι μελλοντικές γενιές. Από την κλιματική αλλαγή και το δημόσιο χρέος έως την ψηφιακή ρύθμιση και τις δημογραφικές αλλαγές, η επιβάρυνση για τους νεότερους Ευρωπαίους αυξάνεται. Χρειαζόμαστε πολιτικές που δίνουν προτεραιότητα στη βιωσιμότητα, τη δικαιοσύνη και την ένταξη. Θα πρέπει να θεσπιστούν μελλοντικές εκτιμήσεις επιπτώσεων για όλες τις σημαντικές νομοθετικές πράξεις της ΕΕ, ώστε να λαμβάνονται υπόψη τα δικαιώματα των ατόμων που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί. Η πολιτική για το κλίμα πρέπει να επιταχυνθεί με μεγαλύτερη συμμετοχή των νέων, ενώ οι δημόσιες δαπάνες θα πρέπει να αντανακλούν τη μακροπρόθεσμη ευθύνη και όχι το βραχυπρόθεσμο κέρδος. Οι νέοι υποεκπροσωπούνται πολιτικά, αλλά είναι υπερβολικά εκτεθειμένοι στις συνέπειες των σημερινών αποφάσεων. Η ΕΕ θα πρέπει να μειώσει την ηλικία ψήφου, να ενισχύσει τη συμμετοχή των νέων και να δημιουργήσει μόνιμες δομές — όπως μια Συνέλευση Νεολαίας-Μέλλον — για να ενσωματώσει τις νεότερες φωνές στη διακυβέρνηση. Τα εκπαιδευτικά συστήματα πρέπει επίσης να προωθούν τη μακροπρόθεσμη σκέψη και την ευθύνη των πολιτών, δίνοντας τη δυνατότητα στην επόμενη γενιά να ηγείται με σκοπό. Η διαγενεακή δικαιοσύνη δεν αφορά τον διαχωρισμό μεταξύ ηλικιακών ομάδων, αλλά την αλληλεγγύη και την κοινή ευθύνη. Η ΕΕ έχει τώρα μια μοναδική ευκαιρία να δώσει το παράδειγμα και να οικοδομήσει ένα μέλλον που θα λειτουργεί για όλες τις γενιές. Εμείς, οι νέοι, είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε. Ζητάμε την ένταξη, τη δικαιοσύνη και έναν πραγματικό λόγο στο μέλλον που θα κληρονομήσουμε.