Όπως ήδη γνωρίζουμε, η κοινωνία στην Ευρώπη γηράσκει και θα πρέπει να προσαρμοστεί. Το πρόβλημα είναι επίσης ότι τα παιδιά και οι νέοι δεν εμπνέονται πλέον από τους ηλικιωμένους, αλλά από τους συνομηλίκους τους, κατά προτίμηση μέσω των κοινωνικών δικτύων. Φυσικά, οι περισσότεροι από αυτούς δεν ξέρουν πώς να διαχωρίσουν τα σιτηρά από τα ζιζάνια και υπάρχουν μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες, οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις δεν διορθώνονται ποτέ στη ζωή τους. Για το λόγο αυτό, προτείνω στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δώσει προσοχή στις πολιτικές της για τη διευκόλυνση της κατασκευής διαγενεακών κέντρων στις τοπικές κοινότητες, την ανακαίνιση των υποβαθμισμένων κτιρίων κρατικής και δημοτικής ιδιοκτησίας για τις ανάγκες της διαγενεακής κοινωνικής ζωής, καθώς και τη δυνατότητα οργάνωσης ιδιωτικών κατοικιών προκειμένου να μετατραπούν σε κτίρια διαγενεακής γενιάς σύμφωνα με τις επιθυμίες των ατόμων. Οι διαγενεακές κοινότητες θα αντιμετωπίσουν επίσης το πρόβλημα της ημερήσιας φροντίδας για τους νεότερους και τους ηλικιωμένους, οι οποίοι, για διάφορους λόγους, δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά την ιδρυματική φροντίδα. Τα πάντα θα πρέπει να ρυθμίζονται κατά τρόπο ώστε να πραγματοποιείται υπό την επαγγελματική επίβλεψη των αρμόδιων υπηρεσιών. Αυτό θα λύσει πολλά προβλήματα ταυτόχρονα. Όλα τα πλεονεκτήματα που ανέφερα έχουν επίσης επιστημονική βάση, θα πρέπει να υποστηρίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και, κατά συνέπεια, να εφαρμόζονται στις τοπικές κοινότητες των χωρών της ΕΕ.