Η ΕΕ θα μπορούσε να δημιουργήσει κατευθυντήριες γραμμές για πράσινες κοινότητες και γειτονιές όπου πολλές γενιές μπορούν να ζουν κοντά η μία στην άλλη, να μαθαίνουν η μία από την άλλη και να φροντίζουν η μία την άλλη. Αυτά θα μπορούσαν να γίνουν ο κανόνας κατά την οικοδόμηση νέων περιοχών, κοινοτήτων ή την ανοικοδόμηση υφιστάμενων. Η υποστήριξη αυτή θα μπορούσε να παρασχεθεί στους προγραμματιστές. Η ιδέα βασίζεται στην φιλικότητα προς το περιβάλλον, όπου όλοι οι κάτοικοι θα πρέπει να έχουν την ευκαιρία να καλλιεργήσουν λαχανικά, φρούτα και μούρα και όπου υπάρχουν γενναιόδωροι υπαίθριοι χώροι και χώροι συνάντησης. Μόνο όσοι το χρειάζονται πραγματικά θα πρέπει να επιτρέπεται να έχουν ένα αυτοκίνητο στην περιοχή, ενώ τα συνήθη μέσα μεταφοράς θα πρέπει να είναι μικρότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα στο στυλ των καροτσών του γκολφ, ποδήλατο ή περπάτημα, καθώς και δημόσια κονδύλια. Σε κάθε τέτοια περιοχή, οι κάτοικοι είναι μέλη μιας κοινότητας όπου αγοράζουν από κοινού εργαλεία και άλλα πράγματα που σπάνια χρησιμοποιούνται. Αυτό σώζει το περιβάλλον. Η ιδέα πίσω από αυτό είναι ότι ο καθένας βοηθά και κοινωνικοποιείται, απλά ένα περιβαλλοντικό και κοινωνικό έργο. Αυτό σημαίνει ότι οι κάτοικοι βοηθούν στη φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων αντί για ιδρύματα. Οι ηλικιωμένοι μπορούν να βοηθήσουν άλλους ηλικιωμένους, να φροντίσουν τα παιδιά και τους νέους και να κάνουν καλό σύμφωνα με την ενέργεια και τις ανάγκες τους, και αντίστροφα. Εκτός από την παροχή ενός καλού κοινωνικού και περιβαλλοντικού περιβάλλοντος, η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κίνητρα, όπως φορολογικές ελαφρύνσεις για τους κατοίκους ή άλλη οικονομική στήριξη, δωρεάν δημόσιες συγκοινωνίες και παρόμοια, ώστε οι περισσότεροι άνθρωποι να μπορούν να αντέξουν οικονομικά.