Η προσπάθεια για τη «δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών» (IGF) (ή προς τη «δικαιοσύνη», την «ευθύνη», την «αλληλεγγύη») απαιτεί κατ’ αρχάς μια σταθερή κατανόηση του όρου «γενεά» και των ειδών σύγκρισης των γενεών που μπορεί κανείς να κάνει. Δύο είδη κλειδιά μπορούν να εντοπιστούν: 1) Σχέσεις μεταξύ νέων και παλαιότερων γενεών σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή (π.χ. σύγκριση νέων) 2) Σχέσεις μεταξύ όλων εκείνων που ζουν σήμερα, και όλων εκείνων που θα ζήσουν σε μια συγκεκριμένη στιγμή στο μέλλον (π.χ. μια «σύγκριση ανθρώπων σήμερα — ανθρώπων αύριο») Διαφορετικά γενεαλογικά ζητήματα προσφέρονται σε διαφορετικές μεθόδους. Όταν εξετάζουμε τα δικαιώματα ψήφου, παίρνουμε ένα «αποτύπωμα» μιας κοινωνίας («σύγκριση νέων») και διαπιστώνουμε ότι οι νέοι αποκλείονται από την ψηφοφορία. Λαμβάνοντας υπόψη ότι, όταν εξετάζουμε την κλιματική αλλαγή, εξετάζουμε τις επιπτώσεις της καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Με αυτόν τον τρόπο, εξετάζουμε κατά πόσον οι άνθρωποι που ζουν στο μέλλον, οι οποίοι θα βιώσουν αυξημένες θερμοκρασίες και ακραίες καιρικές συνθήκες, έχουν αντιμετωπιστεί άδικα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους σε σύγκριση με τους ανθρώπους που ζουν σήμερα. Η αντιμετώπιση και των δύο αυτών ειδών διαγενεακής δικαιοσύνης δεν είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος: μπορούν να αποτελέσουν μέρος της ίδιας διαδικασίας και μιας ενοποιητικής προσπάθειας για μια παγκόσμια κοινότητα. Κατά την άποψή μας, τα βασικά ζητήματα που σχετίζονται με την IFG σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ο «παρουσιασμός», η κλιματική αλλαγή, τα εθνικά χρέη, η ειρήνη, η εκπαίδευση, οι ψευδείς ειδήσεις/παραπληροφόρηση, η δημοκρατική συμμετοχή των νέων, τα συνταξιοδοτικά συστήματα και τα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας δεδομένης της δημογραφικής αλλαγής, καθώς και οι αγορές στέγασης και εργασίας.