Σημαντική προϋπόθεση για την καταπολέμηση του μίσους θα πρέπει να θεωρείται η προσβολή της αιτίας αυτού του φαινομένου. Το κακό πηγάζει από τις κοινωνικές ανισότητες. Η απουσία κοινωνικής δικαιοσύνης μπορεί να σταθεί επαρκής για την σπορά μισαλλοδοξίας εντός του κοινωνικού ιστού. Όταν οι πολίτες νιώθουν ότι δεν ανταμείβονται για τον κόπο τους, ενώ συνάμα αισθάνονται να χάνουν το "τρένο" της κοινωνικής προόδου, μπορούν να σφυρηλατήσουν αισθήματα εχθρικά προς τους υπολοίπους. Ταυτοχρόνως, όταν η κεφαλαιοκρατική ασυδοσία παραμένει ατιμώρητη, κλονίζεται η ίδια η πίστη των πολιτών απέναντι στον θεσμό της δικαιοσύνης, τον θεματοφύλακα της κοινωνικής συνοχής. Μια τέτοια περίπτωση δύναται να πυροδοτήσει τις φυγόκεντρες τάσεις, αλώνοντας για άλλη μία φορά την κοινότητα. Συνεπώς η Πολιτεία έχει χρέος αφενός να φροντίσει εμπράκτως για τους πολίτες της μέσω των κοινωνικών παροχών (προφανώς μην υπερβαίνοντας τις αντοχές του κράτους) και παράλληλα να επιβάλλει κυρώσεις σε όποιον τολμά να εκματαλλευτεί συνάνθρωπό του για ιδίον όφελος.