Nienawiść wywodzi się ze strachu jednostki przed nieznanym (terytorium, zwyczaje, rytuały itp.). Jest to zatem nieodłączne, a także empatia z naturą człowieka, gatunków zwierząt, takich jak inne, takie jak wielkie małpy i koty. Aby jednostka mogła przezwyciężyć tę nienawiść, musi uświadomić sobie ją poprzez edukację we wszystkich jej formach (rodzic, szkoła, uniwersytet, kult, wizyta kulturalna, historyczna, pamiątkowa), ale także poprzez regularną wymianę między wspólnotami. Ta naturalna nienawiść w Kant nie jest w Rousseau. W rzeczywistości obaj filozofowie mieli rację, ponieważ człowiek może łatwo przejść od miłości do nienawiści i odwrotnie. Wszystko zależy od jego otoczenia i jak Spinoza tak dobrze opisał swoje pragnienie: Obawiam się, że jestem głodny, spragniony. Jednym z przykładów jest ludobójstwo w Rwandzie między Hutu i Tutsi, gdzie masakry zdziesiątkowały braterstwa, dzielnice i przyjaźnie. Walka z nienawiścią nigdy nie została zakończona i wzywa do ustanowienia wspólnej polityki i ciągłej czujności na wszystkich poziomach społeczeństwa ludzkiego, a komórki złożone z wyspecjalizowanych ekspertów (historyków, biologów, socjologów) wydają swoje wnioski dotyczące polityki i są regularnie publikowane.