Ως φοιτητές στο UAB, υποστηρίζουμε προτάσεις για δραστηριότητες επικοινωνίας της ΕΕ, καθώς είναι βασικό οι πολίτες να γνωρίζουν το πεδίο εφαρμογής των πρωτοβουλιών τους. Μία από τις κύριες δυσκολίες που αναφέρονται επανειλημμένα είναι ότι η πληροφορία μόλις φτάνει. Η κριτική μας επικεντρώνεται στο γεγονός ότι τα συνέδρια και οι διάλογοι πραγματοποιούνται μόνο σε επίσημες γλώσσες, στην περίπτωσή μας στα ισπανικά, ακόμη και σε κέντρα όπου η γλώσσα του οχήματος και της μητέρας είναι άλλη, όπως η καταλανική, η βασκική ή η γαλικιανή. Προτείνουμε έναν τομέα στον επόμενο προϋπολογισμό της ΕΕ (2028-2034) για την τυποποίηση αυτών των γλωσσών, οι οποίες, αν και επίσημες στα κράτη τους, δεν είναι επίσημες στην ΕΕ και ενδέχεται να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Η επένδυση στη χρήση της στην επικοινωνία θα φέρει τις πληροφορίες πιο κοντά στους πολίτες και θα ενισχύσει την αίσθηση του ανήκειν στην ΕΕ. Επιπλέον, θεωρούμε απαραίτητο να διατεθούν κονδύλια για τη διατήρηση των μειονοτικών γλωσσών που διατρέχουν κίνδυνο, οι οποίες είναι θεμελιώδεις για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Η ΕΕ, από κοινού με τα κράτη μέλη, θα πρέπει να διασφαλίσει την προστασία τους και να προωθήσει τον γλωσσικό πλουραλισμό, σύμφωνα με τη ΣΕΕ και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.