Επί του παρόντος, ο εκσυγχρονισμός των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας της Ευρώπης - ο σχεδιασμός της επιθυμητής αρχιτεκτονικής, των συστημάτων και της κατασκευής τους - δεν συμβαδίζει με τις ανάγκες. Αυτό δημιουργεί δομικές καθυστερήσεις με κίνδυνο μακροπρόθεσμων διακοπών ρεύματος. Προτείνω στην ΕΕ να αναπτύξει μια τυποποιημένη πολιτική για την ανθεκτικότητα των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας, ιδίως σε περίπτωση επικείμενων ή πραγματικών διακοπών ρεύματος. Όταν το σημείο εκκίνησης είναι ότι η σύνδεση παρέχει διασφάλιση (το ρεύμα προέρχεται από κάπου αλλού), το σύστημα αυτό δεν λειτουργεί εάν οι ίδιες αυτές οι συνδέσεις αποτύχουν λόγω οχλήσεων, δολιοφθοράς ή άλλων συνθηκών κρίσης. Ένα ελλείπον δομικό στοιχείο είναι ότι τα τμήματα των δικτύων πρέπει να είναι σε θέση να επανεκκινήσουν ανεξάρτητα, να συνεχίσουν να λειτουργούν και να παρέχουν συνέχεια. Σε μικροεπίπεδο αυτό είναι ήδη δυνατό, σε πολλά μέρη υπάρχουν αρκετοί ηλιακοί συλλέκτες / ανεμόμυλοι για καθημερινή παροχή ενέργειας και συνδέονται με συστήματα μπαταριών ή άλλους πόρους αυτές οι εγκαταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Σε συναρπαστικούς καιρούς, είναι σημαντικό αυτά να γίνουν το ευρέως αποδεκτό πρότυπο για τα κτίρια και ειδικά για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (υπηρεσίες). Μέχρι στιγμής, ελάχιστη προσοχή έχει δοθεί στην ανθεκτικότητα των τελικών χρηστών. Με στοχευμένες πολιτικές, κίνητρα και πρότυπα, η ΕΕ μπορεί να καταστεί πολύ πιο ανθεκτική σε κρίσεις που προκαλούνται από πολιτική αστάθεια, σαμποτάζ, φυσικές καταστροφές και οτιδήποτε απειλεί τον ενεργειακό εφοδιασμό μας.