Οραματίζομαι μια ΕΕ όπου οι γενιές πραγματικά συνεργάζονται, συνδυάζοντας τη σοφία των ηλικιωμένων πολιτών με την καινοτομία των νέων. Μια ακμάζουσα κοινωνία σημαίνει κάτι περισσότερο από την οικονομική ανάπτυξη — πρόκειται για την προώθηση πολιτικών χωρίς αποκλεισμούς για τη δράση για το κλίμα, την εκπαίδευση, την τεχνολογία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Ωστόσο, για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα κενά. Οι νεότερες γενιές συχνά αισθάνονται ανήκουστες στη λήψη πολιτικών αποφάσεων, ενώ οι παλαιότερες γενιές μπορεί να αισθάνονται περιθωριοποιημένες από τις ραγδαίες κοινωνικές αλλαγές. Αυτό που χρειάζεται τώρα υπερβαίνει τον συμβολικό διάλογο μεταξύ των γενεών — πρέπει να δημιουργήσουμε απτές πλατφόρμες που θα ενδυναμώνουν και τις δύο ηλικιακές ομάδες με πραγματική επιρροή. Αυτό περιλαμβάνει συμβούλια νεολαίας με νομοθετική εξουσία και ανώτερα συμβουλευτικά συμβούλια που διαμορφώνουν πολιτική σε κρίσιμα θέματα όπως η πολιτική, η οικονομία, η εκπαίδευση, η τεχνολογία, το αυξανόμενο κόστος ζωής, η στέγαση και η κλιματική αλλαγή — όλα αυτά θα μας επηρεάσουν για τις επόμενες γενιές. Χωρίς γνήσια συνεργασία και κοινή λήψη αποφάσεων, η δικαιοσύνη θα παραμείνει ένα σύνθημα, όχι μια πραγματικότητα.