Οραματίζομαι μια Ευρωπαϊκή Ένωση που θα είναι διαγενεακή, χωρίς αποκλεισμούς και ενωμένη σε αλληλεγγύη. Μια Ένωση όπου κάθε στάδιο της ζωής αναγνωρίζεται για τη μοναδική αξία και τη συμβολή της στην κοινωνία. Μια Ένωση όπου η ηλικία δεν θα αποτελεί πλέον βάση για διακρίσεις. Για να γίνει πραγματικότητα αυτό το όραμα, οι ηλικιωμένοι δεν θα πρέπει να θεωρούνται οικονομικό βάρος. Αποτελούν πολύτιμο πλεονέκτημα για τις κοινωνίες μας, καθώς προσφέρουν τον χρόνο, τις δεξιότητες και την εμπειρία ζωής τους —ιδίως μέσω της άτυπης φροντίδας και της εθελοντικής εργασίας. Ως εκ τούτου, η ΕΕ πρέπει να αναλάβει αποφασιστική δράση κατά των διακρίσεων λόγω ηλικίας, αρχής γενομένης από την εφαρμογή ενός συγκεκριμένου σχεδίου δράσης για την καταπολέμηση του ηλικιακού ρατσισμού: https://www.age-platform.eu/sites/default/files/AgeEqualityStrategy_FINAL.pdf Επιπλέον, θα πρέπει να προωθηθεί ο συνεχής διάλογος μεταξύ των γενεών μέσω ειδικών δημοκρατικών χώρων. Η δημιουργία συνελεύσεων πολιτών σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο (με βάση τη γαλλική «Σύμβαση των πολιτών για το κλίμα») θα δώσει τη δυνατότητα σε άτομα όλων των ηλικιών και υποβάθρων να συζητήσουν από κοινού πιεστικά κοινωνικά ζητήματα, όπως η οικολογική μετάβαση, η στέγαση και η ψηφιακή ένταξη. Αυτές οι συνελεύσεις πρέπει να έχουν πραγματική επιρροή στη δημόσια λήψη αποφάσεων, συμβάλλοντας στην οικοδόμηση μιας ισχυρότερης αίσθησης κοινότητας μέσω της αμοιβαίας κατανόησης και της κοινής ευθύνης.