Στο πλαίσιο των νέων προκλήσεων που αντιμετωπίζει επί του παρόντος η Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως στο πλαίσιο της ανταγωνιστικότητας, της κοινής άμυνας, της μετανάστευσης και της γήρανσης του πληθυσμού, προσωπικά πιστεύω ότι είναι αναγκαίο να επανεξεταστούν τα τρέχοντα προγράμματα και υπό το πρίσμα της εφαρμογής και των αποτελεσμάτων τους να προγραμματιστούν ή να ανακατευθύνονται σε νέες ανάγκες, σαν να επρόκειτο για προϋπολογισμό μηδενικού χαρακτήρα. Επιπλέον, αυτό θα έδινε μια εικόνα στον ευρωπαίο φορολογούμενο σε περίπτωση που χρειαστεί να θεσπίσει νέους ιδίους πόρους που πρέπει κατ’ ανάγκη να αποφύγουν να αντιβαίνουν στην ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών εταιρειών ή να συνεπάγονται μεγαλύτερο διοικητικό φόρτο. Πρέπει να απλοποιήσουμε και να επικοινωνήσουμε καλύτερα πού πηγαίνουν οι πόροι των ευρωπαίων φορολογουμένων, προκειμένου να έχουμε μια πιο ενωμένη και ισχυρότερη Ευρώπη. Δεν είναι εφικτό να μεταβούμε από το 1 % του ΑΕΠ στο 2 % και θέλουμε να αυξηθεί η είσπραξη χωρίς να επανεξεταστούν οι δαπάνες που προέκυψαν από την αρχή μετά την εξέλιξη των προτεραιοτήτων. Από την άλλη πλευρά, ένα θέμα του κοινοτικού προϋπολογισμού θα πρέπει να ενσωματωθεί στα πανεπιστήμια προκειμένου να αυξηθεί η γνώση των ευρωπαϊκών πολιτικών και ο αντίκτυπός τους στην ευημερία. Πολλοί από τους νέους μας δεν γνωρίζουν καλά τον αντίκτυπο του να ανήκουν στην Ευρώπη και αυτό αποτελεί κίνδυνο για το μέλλον. Ελπίζουμε ότι τα 27 κράτη μέλη και οι ηγέτες τους θα είναι επίσης σε θέση να μειώσουν τον διοικητικό φόρτο και το κόστος προσωπικού προς όφελος της Ένωσης στο σύνολό της.